601.

Płatki ryżowe z bananem, serkiem wiejskim, cynamonem, ostropestem, słonecznikiem prażonym w soli i kandyzowanym aloesem, kawa orzechowa

Piękna to umiejętność żyć chwilą.

Szkoda, że nie możemy powtarzać zdarzeń. Tych od gorącej herbaty albo od liści. Jesienią porozrzucanych na drodze do tam. Było inaczej. A teraz jest czas, by tęsknić za czasem. Przyszłym. Niedokonanym jeszcze. Powrót mógłby jednak istnieć. Tak przykładowo na chwilę, kiedy się nudzą drzewa albo może lepiej nie. Niech teraźniejszość sprawia, że będzie więcej sztuki na schodach i w zakamarkach ludzkich dusz. Problem polega więc na tym, że nie można powracać. Ani powtarzać tych zdarzeń od gorącej herbaty. Od liści, które w listach czytało się z zapartym tchem.

Szkoda że nie można powtarzać miejsc i tych wszystkich ludzi, z którymi były momenty. Dobre. Od czasu do czasu spacer. Ulicą długą i dekoracje.
Pociągów też nie można zawracać. Bo jeśli jadą. To w czas. Ani snów nie sposób. Bo były. I nie zdarzą się już.
I pocałunków nie można nawet na chwilę odtworzyć tak co do minuty, ani co do ust.
Można jedynie przestać, przespać, na nowo zacząć. Zaciąć się można. Tęsknotą. Do samych zdarzeń. Przeszłym czasem, tak bardzo przez serce niepokonanym jeszcze.
- Kaja Kowalewska / Niepokonane